Διήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη σε Μυστρά - Μονεμβασιά.

      Την Τρίτη 19 και την Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024 πραγματοποιήθηκε η διήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη στα ιστορικά κάστρα του Μυστρά και της Μονεμβασιάς, στο πλαίσιο των Πολιτιστικών προγραμμάτων «Τα κάστρα λένε ιστορίες» και «Κάστρα – Καστροπολιτείες: Ιστορία του τόπου και καθημερινή ζωή», με υπεύθυνες καθηγήτριες τις Αναστασία Καραδήμα και Αναστασία Χαλιώτη αντίστοιχα. 

       Οι μαθητές της Β' και Γ' τάξης, οι οποίοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα, ξεναγήθηκαν στου "Μυζηθρά το κάστρο" και ταξίδεψαν από την εποχή του Γουλιέλμου Βιλεαρδουίνου έως τη στέψη του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Με την πολύτιμη βοήθεια των συνοδών καθηγητών Αλκιβιάδη Σιδερίδη (ΠΕ 04.05) και Μαρίας Μπούμπουκα (ΠΕ 08) οι μαθητές χωρισμένοι σε ομάδες αναζήτησαν στοιχεία της ιστορίας, της καθημερινής ζωής, της αρχιτεκτονικής και των αγιογραφιών, ανακάλυψαν τα φυτά που ενδημούν στο κάστρο και δημιούργησαν εικαστικά έργα τέχνης. Και παρόλο που η ξαφνική μπόρα αναστάτωσε το πρόγραμμά μας, το Μουσείο του Μυστρά εντός της μητρόπολης του Αγ. Δημητρίου αντάμειψε τον κόπο μας με τα πρωτότυπα εκθέματά του. 

       Σειρά είχε ο επιβλητικός βράχος της Μονεμβασιάς, το "πέτρινο καράβι", όπως την αποκαλούσε ο Γιάννης Ρίτσος! Η ζωντανή αυτή καστροπολιτεία, λειτούργησε ως μια πραγματική χωροχρονική χρονοκάψουλα, η οποία απορρόφησε μαθητές και εκπαιδευτικούς σε ένα ταξίδι στην ιστορία. Το μονεμβασιώτικο αυτό "ταξίδι" υποστηρίχτηκε από το ΚΕΠΕΑ Μολάων, του οποίου οι υπεύθυνες μίλησαν στους μαθητές και με παιγνιώδη τρόπο κατόρθωσαν να παρουσιάσουν την ιστορική εξέλιξη του Κάστρου και την επίδραση που είχαν πάνω του τα γεγονότα της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η περιδιάβαση στα σοκάκια της Μονεμβασιάς, η γνωριμία με τον τόπο που γέννησε και ενέπνευσε τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο, η ανακάλυψη των θρησκευτικών και πολιτιστικών συμβόλων που κοσμούν και χαρακτηρίζουν εκκλησιές και αρχοντικά, η αποκάλυψη των αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών της αλλά και της γεωλογικής σφραγίδας της, εντυπωσιάσε  όλους, μαθητές και εκπαιδευτικούς. 

        Οι εκπαιδετικοί που οργανώσαμε αυτήν την εκδρομή ευχαριστούμε ολόψυχα τους γονείς των μαθητών μας για την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία, τη διεύθυνση του σχολείου για την απρόσκοπτη οργάνωση της εκδρομής αλλά και τους δυο συνοδούς καθηγητές, Αλκιβιάδη Σιδερίδη και Μαρία Μπούμπουκα για την ουσιαστική, δημιουργική και διόλου τυπική προσφορά τους στη διενέργεια και ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος. 

Αναστασία Καραδήμα

Αναστασία Χαλιώτη

Μονοβασιά

Ο βράχος. Τιποτ’ άλλο. Η αγριοσυκιά κι η σιδερόπετρα.

Πάνοπλη Θάλασσα. Καθόλου χώρος για γονυκλισία.

Έξω απ’ την πύλη του Ελκομένου πορφυρό πορφυρό μέσα στο μαύρο.

Οι γριές με τα καζάνια τους λευκαίνοντας το πιο μακρύ φαντό της ιστορίας περασμένο σε κρίκους

απ’ τις σαράντα τέσσερις βυζαντινές καμάρες.

Ο ήλιος αμείλιχτος φίλος με το δόρυ του κατάντικρυ στα τείχη

και ο θάνατος απόκληρος μέσα σ’ αυτή την τεράστια φωταψία

όπου οι νεκροί διακόπτουν κάθε τόσο τον ύπνο τους

με κανονιές και σκουριασμένους φανοστάτες, ανεβοκατεβαίνοντας

σκαλιά και σκαλιά σκαλισμένα στην πέτρα.

Τα τσακμάκια τους κροτούν στην κόψη της παλάμης τους, σπιθοβολούν. Εγώ – είπε –

θ’ ανέβω πιο ψηλά, πάνω από τη μαλακή συνέχεια, πατώντας

στον τρούλο της μεγάλης υποβρύχιας εκκλησίας με τα’ αναμμένα μανουάλια.

Εγώ με το γαλάζιο κόκαλο, το κόκκινο φτερό και τα κάτασπρα δόντια.

Γιάννης Ρίτσος, Μονοβασιά 28.9.74

«Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου.

Χιλιάδες οι φλόκοι σου και τα πανιά σου.

Κι όλο ασάλευτη μένεις

να με αρμενίζεις μες στην οικουμένη».

                                                        Γιάννης Ρίτσος