Την 50η επέτειο από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο γιόρτασαν με αγωνιστική διάθεση οι μαθητές του σχολείου μας. Η γιορτή είχε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος τα παιδιά "αφηγήθηκαν" τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και το κλίμα διωγμού αλλά και αγώνα που επικράτησε εκείνον τον καιρό, μέσα από κείμενα των Καμπανέλη, Μπρεχτ, Σινόπουλου, Βρεττάκου, Ρίτσου, Ελύτη, Αναγνωστάκη. Οι μαθητές δημιούργησαν τα κάγκελα του δικού τους Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων, τα στόλισαν με γαρίφαλα (χειροποίητα, τα οποία έφτιαξε η μαθήτρια της Γ' τάξης Νεφέλη Ζαραλίγγα) και σήκωσαν τα δικά του πλακάτ φωνάζοντας συνθήματα και τραγουδώντας "Σιγά μη φοβηθώ"!
Υπεύθυνες για το πρώτο μέρος της γιορτής ήταν οι φιλόλογοι Γεωργία Βασιλοπούλου και Αναστασία Καραδήμα.
Στο δεύτερο μέρος της γιορτής οι μαθητές της χορωδίας με τη συνοδεία δύο κιθαρών (Άρτεμις Λάσκαρη, Ναταλία Φωτεινοπούλου) και ενός κλαρινέτου (Εβελίνα Κουβέλη) εκτέλεσαν επετειακά τραγούδια μεγάλων δημιουργών. Υπεύθυνη για το δεύτερο μέρος της γιορτής και τη διδασκαλία της χορωδίας ήταν η μουσικός του σχολείου Ελισάβετ Πετροπούλου.
Ξεκινώντας
δίχως τουφέκι – σπαθί, μονάχα με τον ήλιο
στο μέτωπο λάμπετε τόσο ψηλά
που η ποίηση θα μείνει χρεώστης σας.
Υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί.
Είστε το ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δε φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα τις μορφές σας
λιτανεύει ο αέρας της αρετής.
Ω παιδιά μου!
Μπροστά σ’ αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
